Το πραγματικό έθνος απέναντι στον εθνικισμό (Βίντεο)

Ο Βλάσης Ρασσιάς, στα πλαίσια μιας ευρύτερης συνέντευξης (Απρίλιος «2014»), αναλύει την αυθεντική, προχριστιανική έννοια του έθνους και εξιστορεί την μεταχριστιανική της παραποίηση. Τί διαφέρει τελικά την φυσιολογική προχριστιανική εθνική ταυτότητα (εθνισμός) από την τεχνητή ψευδο-εθνική ταυτότητα της νεωτερικής χριστιανοσύνης (εθνικισμός); Ένα βίντεο για όσους επιθυμούν -μακριά από ιδεολογίες και κλισέ- να μάθουν τους λόγους που καθιστούν τον ελληνισμό ασυμβίβαστο με την νεωτερική ιδεολογία του εθνικισμού. Για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι ο εθνικισμός, παρατίθεται ο ακόλουθος επιστημονικός ορισμός: «εθνικισμός: ιδεολογία βασισμένη στην ιδέα, πως η πιστότητα και αφοσίωση του [κάθε] ατόμου προς το εθνοκράτος πρέπει να υπερβαίνει άλλα προσωπικά ή ομαδικά συμφέροντα. Ο Εθνικισμός είναι ένα σύγχρονο κίνημα.» Encyclopædia Britannica: nationalism, στο: Encyclopædia Online Britannica (τελευταία πρόσβαση: 24. Ιανουαρίου «2013»).

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Επειδή επαναλαμβάνονται συχνά οι ίδιες ερωτήσεις, θέλουμε να τονίσουμε ότι το έθνος ΔΕΝ το εννοούμε υπό την νεωτερίστικη αντίληψη. Συνεπώς, δεν αναφερόμαστε στους φυλετισμούς των δυτικών του 18ου αιώνος ή στα λεγόμενα κρατικά έθνη. Όταν μιλάμε εμείς λοιπόν για ΕΘΝΟΣ, εννοούμε ακριβώς αυτό, ομάδα ανθρώπων με κοινό ΕΘΟΣ. Τα υπόλοιπα, μεταξύ αυτών οι νεωτερίστικες ερμηνείες του Ηρόδοτου ή του Ισοκράτη, δεν μας αφορούν. Το ίδιο ισχύει και για την έννοια της πατρίδας. ΠΑΤΡΙΔΑ σημαίνει για εμάς ακριβώς αυτό, γή των πατέρων. Δεν είναι απλά χώμα και δεν ταυτίζεται με το νεωτερικό εθνοκράτος, αλλά είναι μια οντότητα πνευματική που περιέχει τα λείψανα των προγόνων και «από την οποία αντλούμε πνευματική ζωή». Χρησιμοποιούμε λοιπόν τις έννοιες ΕΘΝΟΣ και ΠΑΤΡΙΔΑ με την αρχική και αυθεντική σημασία τους. Σύμφωνα με τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι δεν μας αφορούν οι διάφορες ιδεολογικές εκδηλώσεις του νεωτερισμού ή, όπως λέμε εμείς, του πολιτικού μονοθεϊσμού (εθνικισμός, διεθνισμός κπλ.), τα τεχνητά δίπολα (εθνικισμός-διεθνισμός, καπιταλισμός-λενινισμός) και οι συνωμοσιολογίες του. Επίσης, δεν μας απασχολεί το πώς εκλαμβάνονται, κρίνουν ή ερμηνεύουν οι θιασώτες των διάφορων ιδεολογιών αυτή τη στάση μας απέναντι στα πράγματα. «Η Ελληνική παράδοση, όπως και κάθε άλλη Εθνική παράδοση, λογοδοτεί μόνον στον εαυτό της και της είναι αδιάφορο το πώς την κρίνουν οι προς αυτήν άσχετοι» (Βλάσης Γ. Ρασσιάς).