«Ο ανώτερος άνθρωπος, περισσότερο από κάθε τι, αφιερώνεται στη Σοφία και την Αγάπη. Το πρώτο είναι θνητό αγαθό ενώ το δεύτερο είναι αθάνατο.»
— Επίκουρος (Επικ. Προσφ. 78)
«Ν’ ανταποδίδης την Αγάπη με Αγάπη.»
— Ησίοδος (Έργ. Και.Ημ.)
«Να αγαπάς τους ανθρώπους και να συμπεριφέρεσαι με δικαιοσύνη, όσους τυχαίνει να έχεις σχέσεις.»
— Πλούταρχος (Ηθ. 88c)
«Η ψυχή κλείνει μέσα της δύναμη Αγάπης καθώς επλάστηκε για να αισθάνεται, να σκέπτεται και να θυμάται, έτσι επλάστηκε και για ν’αγαπά.»
— Πλούταρχος (Σόλων,7,3,1-4)
«Να αγαπάτε αλλήλους.»
— Πλάτων (Νομ. 738 D)
«Η Αγάπη είναι χαρακτηριστικό μόνο του φρόνιμου ανθρώπου.»
— Επίκτητος (Περι φιλίας, 2.22, 3.5-6)
«Ως καλώς έχον εστί πασάν τε γην πατρίδα νομίζειν και πάντας ανθρώπους αδελφούς και φίλους, ως αν γένος μεν όντας θεού.»
— Απολλώνιος Τυανεύς (Φιλόστρατου, Απολλ. Τυαν., Επιστ. νζ)
«Η Αγάπη είναι το καλύτερο από όλα τα αγαθά.»
— Στοβαίος (Ανθολόγιο 2.32)
«Όσο νομίζετε ότι πρέπει να προέχουν η παιδεία και η Αγάπη προς τον συνάνθρωπο, τόσο αισχρό είναι αυτά να μην πρέπει να φαίνεσθε ότι τα επιδιώκετε.»
— Αριστείδης (Συμ.περι του μη δειν κωμ., 512.2-4)
«Άνθρωπος ο οποίος αδικεί δεν είναι δυνατόν να σέβεται τον Θεό. Αλλά βάθρο της ευσέβειας να θεωρείς την Αγάπη προς τον συνάνθρωπο.»
— Πορφύριος (Επιστολή «Προς Μαρκέλλαν», 38,16-17 Potscher)
«Να επικοινωνείτε προς αλλήλους κατά τρόπον ώστε να μην μετατρέπετε τους φίλους εις εχθρούς, αλλά να μεταβάλλετε τους εχθρούς εις φίλους.»
— Πυθαγόρας (Διογένης Λαέρτιος, 8.23)
«Εί δ‘ ή προς τους πολίτας φιλία δι‘ αυτήν αιρετή, άναγκαϊον είναι και την προς ομοεθνείς και ομοφύλους, ώστε και την προς πάντας ανθρώπους.»
— Αριστοτέλης (Στοβ. Ανθ. 2,7,13,83)
«Ούτε λοιπόν να αντιδικεί κανείς πρέπει ούτε να κακοποιεί κανένα από τους ανθρώπους οτιδήποτε κι αν παθαίνει από αυτούς.»
— Πλάτων (Κριτ΄. 10,49 Γ)
«Κάποτε που κάποιος τον έβρισε, αυτός απεχώρησε. Και όταν αυτός που τον έβρισε του είπε: ‹γιατί φεύγεις;›, ‹επειδή›, λέει, ‹εσύ έχεις την εξουσία να βρίζεις, ενώ εγώ έχω την εξουσία να μην ακούω›.»
— Διογένης Λαέρτιος (Βίοι φιλοσόφων, Αρίστιππος ο Κυρηναίος, 2,70,4-7)
«Δία, εσύ γνωρίζεις πώς να ανάγεις στο μέτρο κάθε υπερβολή, να επιβάλλεις τάξη σε κάθε τι άτακτο, και να εγκαθιδρύεις την Αγάπη ανάμεσα σε όσα δεν έχουν αγάπη μεταξύ τους.»
— Κλεάνθης (Ύμνος εις Δία)
«Ο Δίας ονομάζεται Φίλιος και Εταιρείος γιατί ενώνει όλους τους ανθρώπους και επιθυμεί να είναι αγαπημένοι μεταξύ τους.»
— Δίων Χρυσόστομος (Or. 12)
«Η αληθινή Αγάπη είναι χαρακτηριστικό των ίδιων των θεών και των καλύτερων από τα ανθρώπινα γένη, ταιριάζει δε και στις αγαθές ψυχές.»
— Πρόκλος (Στ. Αλ. Του Πλ. 113,13-15)
«Για αυτό και λέγεται ορθώς ότι ουδείς είναι εχθρός για τον ενάρετο άνθρωπο, και ότι μόνος ο αγαθός είναι φίλος του. Διότι αν αγαπάει τους ανθρώπους, δεν αντιμετωπίζει ως εχθρό τον κακό. Εάν δε αναζητάει για συναναστροφή τον ενάρετο και απ όλους επιλέγει τον αγαθό, είναι σαφές ότι το πράττει τούτο μιμούμενος και στο μέτρο της Αγάπης τον Θεό, ο οποίος δεν μισεί κανένα άνθρωπο, όμως τον αγαθό τον ασπάζεται με ξεχωριστό τρόπο.»
— Ιεροκλής (In. Au. Ca. 7.11,7 κ.εξ.)
«…γιατί και αυτοί δικοί μου άνθρωποι είναι και ας μη γεννήθηκαν ακόμα. Αλλά και τους ξένους που έρχονται στα μέρη μας είναι πράξη Αγάπης το να τους βοηθάς.»
— Διογένης ο Οινοανδέας (από σωζόμενη επιγραφή στα Οινόανδα)
«οι σκέψεις δεν διαχωρίζονται από το νου, ούτε οι πράξεις γνώσης από την ψυχή.»
— Σαλλούστιος (Περί Θεών και Κόσμου, ΙΙ.)
«Η Αγάπη διατρέχει την οικουμένη διακηρύττοντας σε όλους εμας να καλοτυχίζουμε ο ένας τον άλλον.»
— Επίκουρος (Επικ. Προσφ. 52)
«Επίσης, η φιλία είναι γνώρισμα των αγαθών ανθρώπων και των σπουδαίων.»
— Πρόκλος (Στ. Αλ. Του. Πλ. 109,4-5)
«Να αγαπάτε αυτούς που σας αγαπούν, ώστε όταν εσείς αγαπάτε να σας αγαπούν.»
— Μόσχος (Αποσπάσματα, 2.8)
«Δεν πρέπει κανείς ούτε από χώρο ιερό να αφαιρεί τον βωμό, ούτε από την ανθρώπινη ψυχή την ευσπλαχνία.»
— Φωκίων
«Συμπονείν τοις κακοπαθούσι.»
— Πλούταρχος (Αντ. 43)
«Η σχέση της Αγάπης των τέκνων στους γονείς είναι όπως ακριβώς των ανθρώπων στους θεούς. Αγάπη δηλαδή που απευθύνεται στο αγαθό και το υπέροχο, γιατί οι γονείς δίνουν στα τέκνα τους τα μεγαλύτερα ευεργετήματα. Γιατί αυτοί τους έδωσαν την ύπαρξη, την διατροφή τους κι όταν μεγαλώσουν την εκπαίδευσή τους.»
— Αριστοτέλης (Ηθ. Νικ. Η. 1162α)
«Ευτυχισμένοι όσοι αγαπούν, όταν τους ανταποδίδεται ίση αγάπη.»
— Βίων (Απόσπ. 12,1)
«Νόμιζε αδελφούς τους αληθινούς φίλους.»
— Μένανδρος (Γνωμ. Μον.)
«Είναι καλύτερο, να είναι κανείς φτωχός παρά αμόρφωτος. Γιατί οι μέν φτωχοί έχουν ανάγκη από χρήματα, οι δε αμόρφωτοι από ανθρωπισμό.»
— Αρίστιππος ο Κυρηναίος (Διογένης Λαέρτιος II, 70.3-4)
«H Aγάπη, ίση στο μήκος και στο πλάτος, αυτή είναι που την θεωρούν έμφυτη ως και στα μέλη των θνητών. Χάρις σε αυτήν, κάνουν έργα αρμονικά και σκέψεις φιλικές. Χαρά την λένε και Αφροδίτη.»
— Εμπεδοκλής (Απόσπ. 349)
«Δεν αξίζει από την εξωτερική εμφάνιση να αγαπάμε, ούτε να μισούμε κανένα, αλλά αξίζει να κρίνουμε κάποιον από τα έργα του.»
— Λυσίας (Υπέρ Μαντιθέου, 19)
«Ο Ζευς θέτει την Αγάπη ανάμεσά μας.»
— Όμηρος (Ιλιάδα, Δ 83)
«Ο αληθινός φίλος νοιώθει χαρά κυρίως όταν προσφέρει, όχι όταν παίρνει.»
— Αριστοτέλης (Ηθικά Νικομάχεια, 1159α)
«Τίποτα δεν είναι πιο ευχάριστο και δείγμα πνευματικής καλλιέργειας από το να μπορεί κανείς να υπομένει τα πειράγματα και τις κοροιδίες των άλλων.»
— Φιλήμων (Επιδικ. 1)
«Εκείνος που θέλει να γίνει άριστος, δεν πρέπει να αγαπά περισσότερο τον εαυτό του, μήτε τα δικά του, αλλά τα δίκαια.»
— Πλάτων (Νόμοι, 732 Α)
«Μεγαλοψυχία είναι να υποφέρει κανείς με πραότητα τα σφάλματα των άλλων.»
— Δημόκριτος (Στοβ. Ανθολ.)
«Σαν κάμης δίκαιες πράξεις, θα έχεις συμμάχους τους θεούς.»
— Μένανδρος (Γν. Μον. 126)
«Πρεπούμενο δεν θα ταν να μην τιμήσω ξένο, γιατί είναι του Δία όλοι οι φτωχοί και οι ξένοι.»
— Όμηρος (Ξ, 57)
«Να αγαπάς τα παρόντα και να ζητάς για το μέλλον τα καλύτερα.»
— Ισοκράτης (Δημ. 29)
«Ζωή είναι να μη ζεις μόνο για τον εαυτό σου.»
— Μένανδρος (Γν. Μον. 585)
«Είναι μεγάλη ψυχική ικανοποίηση να γνωρίζεις ότι δεν αδίκησες ποτέ κανένα στη ζωή σου.»
— Αντιφάνης (Ανθ. Στοβ. ΚΔ, 7)
«Από τη δική σου συμφορά, μάθε να συμπάσχεις στη συμφορά του άλλου.»
— Φιλήμων (Αδήλ. 516).
«Αλλά να μισείς το ψεύδος και να αγαπάς την αλήθεια.»
— Πλάτων (Πολιτεία,485c 3-4)
«Ξένος άνθρωπος, δίκαιος, αξίζει πιο πολύ, όχι μόνο από τον συμπολίτη, αλλά και από τον συγγενή.»
— Πυθαγόρας (Ανθ. Στοβ. Θ,37).
«Βέλτιστοι γιγνόμεθα προς τους Θεούς βαδίζοντες.»
— Πυθαγόρας (Πλούταρχος, Ηθ. 169 Ε)
«Καλύτερος σύμβουλος για την αρετή αποδεικνύεται εκείνος που χρησιμοποιεί τη συμβουλή και την πειθώ παρά εκείνος που χρησιμοποιεί το νόμο και τον εξαναγκασμό.»
— Δημόκριτος (απόσπ. 181)
«Ανακουφίζονται αυτοί που λυπούνται, όταν τους συμπονούν οι φίλοι.»
— Αριστοτέλης (Ηθικά Νικομάχεια, 1171a).
«Ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι η μοίρα του.»
— Ηράκλειτος (Περὶ φύσεως, ιβ).
«Ο ευτυχισμένος εκείνος που με άδολη καρδιά έζησε την ημέρα του αδάκρυτος.»
— Αλκμάν (Απόσπασμα 1.35)
«Πρέπει λοιπόν να έχει κανείς το νου του σε πράγματα που ανταποκρίνονται στις δυνάμεις του και να είναι ευχαριστημένος με αυτά που έχει. Να μη δίνει μεγάλη σημασία στα όσα ζηλεύουν ή θαυμάζουν οι πολλοί και να μην τα σκέφτεται συνεχώς.»
— Δημόκριτος (Απόσπασμα 191 Diels-Kranz)
«Είναι λοιπόν ανάγκη να στοχαζόμαστε τα πράγματα που φέρνουν την ευτυχία, αφού όταν υπάρχει ευτυχία έχουμε τα πάντα, ενώ όταν αυτή λείπει κάνουμε τα πάντα για να την έχουμε.»
— Επίκουρος, Ἐπιστολὴ πρὸς Μενοικέα 121-128
«Το πιο φρικτό λοιπόν απ᾽ όλα τα άσχημα πράγματα, ο θάνατος, είναι για μας ένα τίποτε, ακριβώς γιατί όταν εμείς υπάρχουμε ο θάνατος δεν είναι κοντά μας, κι όταν πάλι έρθει ο θάνατος δίπλα μας, τότε πια δεν υπάρχουμε εμείς.»
— Επίκουρος, Ἐπιστολὴ πρὸς Μενοικέα 121-128
«Εσύ ωστόσο να μην έχεις έπαρση, να είσαι όμως σταθερός σ᾽ εκείνα που θεωρείς απόλυτα αγαθά, σαν να ᾽χες ταχθεί από τον θεό να σταθείς εκεί. Και να μην ξεχνάς ότι αν μείνεις σταθερός στα αυτά πράγματα, οι ίδιοι άνθρωποι που πρωτύτερα σε περιγελούσαν θα σε κοιτάζουν έπειτα με θαυμασμό, ενώ αν λυγίσεις θα γελοιοποιηθείς διπλά.»
— Επίκτητος, Ἐγχειρίδιον 22γ
«Με δυο λόγια, όλα στο σώμα σαν ένα ποτάμι, όλα της ψυχής σαν όνειρο και σαν άχνη, η ζωή ένας πόλεμος κι ένας ξενιτεμός, η υστεροφημία λησμονιά. Ποιο είναι αυτό που μπορεί να μας δείξει τον δρόμο; Ένα και μόνο: η φιλοσοφία!»
— Μάρκος Αυρήλιος, Τὰ εἰς ἑαυτὸν 2.17
«Αφού ποτέ κανένα μάτι δεν θα μπορούσε να δει τον ήλιο αν δεν ήταν ηλιόμορφο, ούτε η ψυχή μπορεί να δει το Ωραίο, αν δεν έχει πρώτα γίνει ωραία η ίδια.»
— Πλωτίνος, Περὶ τοῦ καλοῦ 8-9
«Τα μεγάλα δημιουργικά πνεύματα διατρέχουν σοβαρούς κινδύνους αν αφεθούν μόνα τους χωρίς καλλιέργεια συστηματική, αστήρικτα και ανερμάτιστα, εγκαταλειμμένα στις παρορμήσεις τους και στην τόλμη που γεννά η απειρία.»
— Λογγίνος, Περὶ ὕψους 7.3
πηγή:
Greek-Language: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία
Αλεξάνδρα Γιαννοπούλου, Αγάπη: Το περιεχόμενο της ελληνικής θρησκείας
Hellenismos heute 