Βιβλιοκριτική – Ingvar: “Οι Αρχαιόθρησκοι απέναντι στους Αποκρυφιστές”

Ingvar: Οι Αρχαιόθρησκοι απέναντι στους Αποκρυφιστές, Αθήνα: Ανοιχτή Πόλη, 1996. (Απόδοση στη Νεοελληνική από τον Γ. Βουρδαμή).
Βιβλιοκριτική του Στυλιανού Αρίστωνος Κοροβίλα.
Βαθμολογία: 4/5.

Το κείμενο του Ingvar, πρώην ηγέτης της Odinic Rite και εκπρόσωπος της εθνικής αγγλοσαξονικής παράδοσης, πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Odinism Today, Τεύχος 17, 1995. Αποτελεί μία σύντομη μελέτη του ευρωπαϊκού εθνισμού και των κοινών στοιχείων μεταξύ των εθνικών θρησκειών της ευρώπης. Ο Ingvar ορίζει σαφέστατα τον “παγανισμό”, τα “χαρακτηριστικά σημεία” του οποίου είναι: 1. Πολυθεϊσμός, 2. Φυσιολατρεία, 3. Φυσική Προέλευση, 4. Εθνική φύση της λατρείας, 5. Θυσιαστική πράξη. Διαφοροποιεί επίσης με έξοχο τρόπο τον εθνισμό από τις νέες μαγικοθρησκευτικές λατρείες του χριστιανικού κόσμου (“νεοπαγανισμός”, αποκρυφισμός), οι οποίες ταυτίζονται συχνά – λόγω άγνοιας ή εκ του πονηρού – με τις αποκαταστημένες εθνικές Θρησκείες. Στα πλαίσια αυτής της διαφοροποίησης διατυπώνει μία στρατιγική για την παλινόρθωση και υπεράσπιση του ευρωπαϊκού εθνισμού. Μέσα απ’ το βιβλίο γίνεται απόλυτα κατανοητό “τί είναι και τί δεν είναι εν τέλει ‘αρχαιόθρησκο’, αλλά, κυρίως, και γιατί αποτολμά (επιτέλους!) έναν κατακάθετο διαχωρισμό του πολυθεϊστικού και φυσιολατρευτικού κόσμου των ‘εθνικών’ ή ‘αρχαιόθρησκων’ από τον μονοθεϊστικό εκείνον που αφειδώς γεννά και θρέφει όχι μόνο τις ‘σύγχρονες’ (…) κυρίαρχες θρησκείες του ‘θεού’ της Ερήμου Ιεχωβά, αλλά και τις ομογενείς τους ‘εσωτεριστικές’ ή ‘αποκρυφιστικές’ παραλλαγές.” (Βουρδαμής, σελ. 3).

Επιπλέον, μιλάει για το αρχαιόθρησκο έθος και τους πολυχρησιμοποιημένους όρους “παγανισμός” – “εθνισμός”. Με επιθετική διάθεση στρέφεται προς τη μαγεία και τον αποκρυφισμό, την “απέναντι πλευρά” εν γένει, όπου ο εθνισμός εξακολουθεί να παρερμηνεύεται από τα Μ.Μ.Ε., “νεοπαγανιστές” και χριστιανούς. Τονίζει πως ο εθνισμός δεν κρίνεται με όσα πράττει ο ίδιος, αλλά με όσα πράττουν “παντελώς ξένοι προς αυτόν” (σελ. 12). Αν ρίξουμε μία ματιά στο ρωμαίικο γίγνεσθαι δεν μπορούμε παρά να επιβεβαιώσουμε όσα γράφει ο Ingvar: χρεώνουν στον εθνικό ελληνισμό τις δηλώσεις και πράξεις του ρωμαίικου εσωτερισμού ή εθνομυστικιμού και εθνικισμού (αρχαιοκεντρισμός ή “αλληνοκεντρισμός”, ΛΑ.Ο.Σ., Χ.Α.). Αν και το παράδειγμα της Ελλάδας είναι ακραίο, συναντάμε παρόμοιες καταστάσεις και σε πολιτισμένες ευρωπαϊκές χώρες. Οι εθνικοί ευρωπαίοι δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο την γνωστή μισαλλοδοξία, αλλά και την καπήλευση των παραδόσεων τους από εθνικιστές και την, άθελη ή μη, διαστρέβλωση του πάτριου έθους τους από εσωτεριστές και αποκρυφιστές. Ηλίου φαεινότερον ότι η καπήλευση της πραγματικής ευρώπης δεν σταμάτησε με τον ναζισμό και την αριοσοφία.

Το βιβλίο περιέχει μία ανάλυση της διαφοράς μεταξύ ευρώπης και χριστιανισμού σε επίπεδο κοσμοθέασης, την παρουσίαση αποκατασημένων θρησκειών, μέσα σε αυτές και η ελληνική. Ένα μεγάλο κομμάτι του μικρού βιβλίου κατέχει το ζήτημα της συνεργασίας μεταξύ εθνικών ευρωπαίων, η παρουσίαση των μεθόδων δυσφήμισης του εθνισμού και εννέα τελικά συμπερἀσματα επί του θέματος. Το βιβλίο κλείνει με μία συνέντευξη και την παρουσίαση των θεών του Οντινισμού και των συμβόλων τους.

Η ανάγνωση του βιβλίου δεν προϋποθέτει κάποια ειδική γνώση. Δυστυχώς οι σελίδες δεν έχουν αριθμό και οι σελίδες ξεκολλάνε πολύ εύκολα, οπότε ο αναγνώστης πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός.