ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ – Βλάσης Γ. Ρασσιάς: “Η Συρρίκνωση της Αρχαίας Ψυχής”

Βλάσης Γ. Ρασσιάς: Υπέρ της των Ελλήνων Νόσου: Β΄ Τόμος, Η Συρρίκνωση της Αρχαίας Ψυχής, 2η έκδ., Αθήνα: Ανοιχτή Πόλη, 2001. Βιβλιοκριτική: Στυλιανός Αρίστων Κοροβίλας
Βαθμολογία: 5/5

Πολύ πικρή η αλήθεια αυτού του βιβλίου. Διότι περιγράφει την ιστορία μίας συρρίκνωσης, πολλά χρόνια προτού πατήσει η σέκτα του Γιαχβέ ελληνικό χώμα, ενός ανόητου πολέμου μεταξύ Ελλήνων, την κυριολεκτική εξόντωση της ελληνικής αυτοθέσμισης από τον αλαζόνα Αλέξανδρο του Φιλίππου ή τον “Μέγα” κατα τ΄ άλλους και την κατάκτηση της Ελλάδας από την Ρώμη που προετοίμασε το λιντσάρισμα του Ελληνισμού… Ως πρώτα βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση ονομάζει ο κ. Ρασσιάς την “βλακώδης αλληλοσφαγή” και την εισβολή “νέων ηθών” σε ολόκληρη την Ελλάδα από τα καθυστερημένα τμήματα του Ελληνισμού, όπως ονομάζει ο συγγραφέας τους Μακεδόνες και Αιτωλούς. Κατά την γνώμη μου είναι το πιό σημαντικό και συναρπαστικό βιβλίο του Ρασσιά. Για τις σφαγές των Ελλήνων από τους ορθόδοξους χριστιανούς έχουν γράψει κι άλλοι, λ.χ. οι ιστορικοί Βαλλιανάτος και Ντέσνερ, αλλά για την πτώση και εσωτερική συρρίκνωση της Ελλάδας λίγοι έγραψαν ξεχωριστά βιβλία.

Ο ελληνισμός υπήρξε κατά τον Ρασσιά αντίθετος στην “μιλιταριστική ουτοπία του Αλέξανδρου” και την ύβρις που επικράτησε μαζί με τους Μακεδόνες και “μεγαλομανείς” Ρωμαίους. Σε απόλυτη ρίξη έρχεται ο Ρασσιάς με την προνοιακή των χριστιανών και ιδεολογικοποιημένη των μαρξιστών ιστορία, καταγγέλνει πάνω από 100 ρωμιούς συγγραφείς για τα σημαντικά ψέματα που γρἀφουν λ.χ. για το Μαντείο των Δελφών και έρχεται επίσης σε σύγκρουση με επιστήμονες του εξωτερικού που προβάλλουν την δική τους οπτική σε έναν κόσμο που ουσιαστικά τους είναι ξένος.

Ο Αλέξανδρος και η Ρώμη έβλαψαν πολύ σοβαρά την Ελλάδα. Ο πρώτος με την κάκιστη υποδούλωση άλλων λαών και το οικουμενικό όραμα του, η Ρώμη με την άρνηση κάθε διαφορετικότητας, ετερότητας και άρα με την άρνηση της δημοκρατίας. Οι Μακεδόνες και Ρωμαίοι πράγματι τσάκισαν την Ελλάδα, ειδικά την Σπάρτη που πνίχτηκε στο ίδιο της το αίμα. Κατέστρεψαν ναούς, είδωλα και τους βωμούς που οι Αθηναίοι υπερασπίστηκαν κατά τον Ξέρξη (Ηρόδοτος, 8.143). Οι αλληλοσφαγές πλήγωσαν τα ελληνικά νομιζόμενα και άνοιξαν την κερκόπορτα για τον ευημερισμό και την εξ ανατολής αυτοθέωση των μοναρχών.

Πότε άρχισε η παρακμή; Μετά την μάχη της Σαλαμίνας, απαντάει ο Ρασσιάς. Οι Έλληνες μολύνθηκαν με το μικρόβιο της απληστίας και του επεκτατισμού. Οι ελληνικές πόλεις βουλιάξανε σε έναν απίστευτο εμφύλιο πολέμο. Δυστυχώς δεν έδωσαν σημασία στην έκκληση του Θεόκριτου που τους παρακάλεσε: “Στο όνομα των πατρώων και μητρώων θεών μας, στο όνομα της συγγενείας, της συμπεθεριάς και της συντροφικότητος.. παρακαλώ σας, σταματείστε να βλάπτετε την πατρίδα.” (Ελληνικά, ΙΙ 4.20-21). Συνέχισαν τον εμφύλιο μέχρι εξαντλησμού, και τότε ήρθε η στιγμή για την Μακεδονία να μπεί στην αρένα. Και με την μακεδονική πολιτική ήρθε ύστερα η Ρώμη, η οποία έφερε με την σειρά της τον χριστιανισμό και την Ρωμανία. Είναι λυπητερό να διαβάζει κανείς αυτό το βιβλίο, διότι βάζει τον τόνο στα μεγάλα λάθη που έκαναν οι Έλληνες . Όταν κατάλαβαν τα λάθη τους, ήταν ήδη αργά, αφού ο εμφύλιος άφησε πίσω του μία αποδυναμωμένη Ελλάδα.